GUST PC مرجع بازی های رایانه ای

جهان پس از جنگ همین شکلی خواهد شد. ساختمان‌ها سر جای خود خواهند بود، اما دیوارها از هم دریده و تکه‌تکه. سقف‌ها و کف‌ها نابود شده‌اند و متروکه بودن زمین باعث شده طبیعت خودش را به‌جلو بکشاند. گودال‌های آب حتما با مواد شیمیایی آلوده قاطی شده‌اند و به استخری مرگ‌آور تبدیل شده‌اند که تنها با نگاه می‌توان قدرت آن را فهمید. روبات‌هایی که در گروه‌های کوچک حرکت می‌کنند، هر چیز جنبنده‌ای را از پای درمی‌آورند و ضدزمینی‌ها و ضدهوایی‌ها در مناطق دوردست به‌صورت خودکار به هر سرگردانی تیراندازی می‌کنند. در این تابلوی غم‌افزا 2 برده فراری به‌نام‌های مانکی و تریپ باید در آشغال‌دانی‌ها به‌دنبال دهکده‌ای پنهانی بگردند که تنها امید زنده ماندنشان آنجاست.

«بردگی: ادیسه‌ای به‌سوی غرب» همین تابلوی غم‌افزاست که نامکو با کمک نینجا تئوری آن را ساخته است. ماجراجویی به‌یادماندنی‌ای‌ با شخصیت‌های فوق‌العاده خوش‌پرداختی که در این دنیای پساآخرالزمانی رخ می‌دهد. بازی ترکیبی است از سکوبازی پرهیجان، نبردها و دوربین‌هایی که جای‌جای نقشه وجود دارند، اما اینها تنها بخش کوچکی از تصویر بزرگی است که در آن گرفتار خواهید شد.

تریپ شخصیتی است که بسیار خودخواه و کمی شوخ‌طبع است. پس از این‌که دهکده وی را برده‌داران غارت کردند، در یک کشتی گرفتار می‌شود و از بخت وی، دانش فنی فرار از آن کشتی را دارد و به‌دنبال گریز وی، کل کشتی منفجر شده و کسی از فرار وی آگاه نمی‌شود. اما نمی‌تواند به‌تنهایی به‌آزادی برسد و پس از نابودی کشتی، با مانکی برخورد می‌کند، یکی از اسیرانی که در همان کشتی حضور داشته است. قدرت و توانایی بدنی وی در مقایسه با تریپ کوچک که ترجیح می‌دهد از دانشش به‌جای حرکات رزمی استفاده کند، کنتراست زیبایی ایجاد می‌کند. وی روی سر مانکی بیهوش هدبندی می‌بندد و به او می‌گوید که برده اوست و اگر خیلی از او دور شود، درد غیرقابل تحملی به‌سراغش می‌آید.

نمایش‌های میان بازی عالی و بدون نقص طراحی شده‌اند و شیوه تعریف داستان، در نهایت به یک دیالوگ ختم می‌شود و حرکات منطبق لب با صحبت‌ها باعث شده است که این کاراکترهای دیجیتال بسیار واقعی به‌نظر برسند. مثلا مانکی در صحنه‌ای گرفتار چیزی شده است که نمی‌تواند آن را شرح دهد، ولی می‌توان از تورم چشم‌ها و انعکاس بدن وی کاملا درک کرد که ترس عجیبی را تجربه کرده است. این عناصر جان را به بدن قهرمانانی که قرار است تا انتهای سفرشان شما را همراهی کنند می‌بخشد و باعث می‌شود دغدغه‌های ذهنی آنها کاملا قابل درک باشد.

در طول بازی، شخصیتی که کنترل می‌شود، مانکی است و تریپ شما را همراهی می‌کند. رابطه بین این 2 کاراکتر بسیار نمادین است چرا که هیچ‌کدام بدون دیگری در این دنیای خائن نمی‌تواند زنده بماند. مانکی بدنش را به‌کار می‌اندازد و دشمنان را از پای درمی‌آورد. حتی دشمنانی چون روبات‌ها و دیگر دشمنان طبقه‌بندی نشده را می‌تواند با عصای فوق‌العاده خود که هم برای نبردهای نزدیک و تن‌به‌تن و هم برای شلیک از راه دور به‌کار می‌رود، از پای دربیاورد. همچنین می‌تواند از دیوارها بالا برود و از یک لوله به لوله دیگر بپرد.

تریپ از سوی دیگر، نقطه مقابل مانکی است و می‌تواند مسائل فنی و تکنیکی را انجام دهد ولی فایده وی بیشتر از این نیست و به‌دلیل همین محدودیت، باید نقش محافظ وی را هم بازی کنید. مانکی به‌طور مداوم باید از وضعیت تریپ آگاه باشد و گاهی اوقات او را به‌دوش بکشد یا به جایی امن‌تر پرتش کند.

جلوه‌های ویژه بازی برای هر بخشی که ملاقات می‌کنید، آتش‌بازی بزرگی تدارک دیده است. بردگی بازی فوق‌العاده زیبایی از نظر بصری است و در دنیای پساآخرالزمانی خود، از رنگ‌های بیشتری نسبت به بازی‌هایی چون FallOut استفاده کرده است. مراحل اولیه بازی در شهری نابود شده اتفاق می‌افتد که درختان، گیاهان و دیگر نباتات در آن به ساختمان‌های ساخته دست بشر دست‌درازی کرده‌اند. اما پس از به‌مکان‌هایی می‌روید که بسیار متفاوت از شهرهای روشن و سبز اولیه است. مراحلی که در تاریک و روشن در دهکده اتفاق می‌افتند و غارهای تاریک و حتی چندمرحله هم زیر آب سپری می‌شود.

تنوع و شکوه و جلال هر مرحله در بردگی شوک‌دهنده است. افق‌های زیبا و زیبایی‌های بصری از همان ابتدای بازی تا آخر بازی تحسین شما را برمی‌انگیزانند و اصلا به این زیبایی‌ها عادت نخواهید کرد. موسیقی پس‌زمینه نیز با ملودی‌های گنگ و مبهم خود، خوب توانسته این مکان‌های خوش‌ساخت را تعریف کند.

بردگی، ادیسه‌ای به‌غرب، مثال خیلی خوبی از یک داستان جذاب و طراحی هنری است که می‌تواند به‌خوبی مشکلات موجود در بازی را بپوشاند. حرکات شما هنگامی که لبه‌های پرتگاه حرکت می‌کنید، کمی دشوار می‌شود و باید بیش از نیمی از بازی را سپری بکنید تا جنگ‌ها و نبردها معنای واقعی خود را پیدا کنند اما این مشکلات در مقایسه با ویژگی‌های بازی اصلا به‌چشم نمی‌آیند و کاملا جزئی‌اند.

کاراکترهای طراحی شده خوب و صداگذاری بی‌نظیر روی این کاراکترها، این موجودهای دیجیتالی را کاملا زنده نشان می‌دهند و سفر مانکی و تریپ به سفری ماجراجویانه و غرورآفرین تبدیل می‌شود و همین حس را به‌خوبی می‌تواند به بازیکن منتقل کند.

کلمات کلیدی : نقد و برسی بازی ها